-
1 kötülük
озвонч. -ğü1) плохо́е состоя́ние (чего-л.); плоха́я сторона́ (чего-л.)havaların kötülük yüzünden — из-за плохо́й пого́ды
kumaşın kötülüğü — плохо́е ка́чество тка́ни
2) недоброжела́тельность; вред, злоkötülük etmek — причиня́ть / соверша́ть зло
o, kimseye kötülük etmedi — он никому́ не сде́лал зла
См. также в других словарях:
kötülük — is., ğü 1) Kötü olma durumu, kemlik, şer Havaların kötülüğü yüzünden... 2) Zarar verecek davranış veya söz Hiç çare yok, bu tüller yırtılacak ve bütün korkunçluğuyla kötülük ateşi çıkarılacaktır ortaya. Ç. Altan Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
